Moestuin 10 mei

Elke dag belde ik wel zo'n beetje naar Peter hoe het ging met mijn moestuin, of hij hem wel water gaf, en hoe hij er uit zag. En ja Peter geeft het netjes water als het nodig is, wat een lieverd! Stiekem vind hij het zelf ook gewoon heel leuk. Maar Peter zei dus dat er iets omhoog was gekomen.


Nu 10 mei ging ik mijn moestuin weer zien voor het eerst. En ja! De eerste sla, waaronder rucola kwam omhoog. De knoflook doet het ook erg goed.

En we gingen hem zelfs uitbreiden. Ik had van Nico (de vader van Peter) twee courgetet plantjes, en een tomaten plantje gekregen. Ik zat eerst nog wel te twijfelen. Want courgettes, die hebben een vierkante meter ruimte nodig. En twee dus twee vierkante meter. Die ruimte hebben we helemaal niet, en ik heb net al het gereedschap teruggegeven aan mijn zus. En wil Peter hem dan nog wel uitbreiden, heeft hij daar nog wel zin in? En tomatenplantjes, die moeten toch in een kas groeien, en de tuin ligt op het noordwesten. Maar ik moest het zelf weten zei Peter. Met lichte twijfel heb ik ze toch meegenomen.

Dus ik moest gaan bedenken waar die tomaten en courgette plantjes moesten komen. Ook stonden de cherry tomaatjes nog groter te groeien binnen, die moet ik ook nog ergens kwijt...... Dilemma!

Achja we gingen die vrijdag naar de markt, en de vrijdagmarkt in Arnhem is bloemen en op dit moment dus ook moestuinplantjesdag. We hebben onze ogen uitgekeken. Nu we toch gingen uitbreiden konden we misschien nog wel wat doen. Ik wilde toch stiekem ook wel aardbeienplantjes.
Na alle plantjes bekeken te hebben en nog een rondje over de markt gemaakt te hebben hebben we 4 aardbeienplantjes, een laurierplant, en een paprikaplant meegenomen.

En toen begon mijn geaarzel weer, waar laat ik ze?! Peter!? Help!? Echt dat tuinieren is wel goed voor mijn zelfvertouwen, vooral Peter die mij heel veel zelf laat beslissen. En de tuin zit nogal wat meters van zijn raam dus ik kan niet voor elk wissewasje naar binnen lopen.
Dus ik had een idee! We waren onderhand ook alweer naar de gamma gegaan voor een zak tuinaarde. Die we achterop de fiets meenamen. Het lukte net.
Ik had ook toch maar een schepje en harkje gekocht en begon lekker aarde weg te scheppen en te harken. Ik ben zeker een uur bezig geweest. Nieuwe aarde er in en planten maar, en planten maar!
Dit werd het resultaat.

Links de aardbeien, rechts paprika, tomaat en courgette.

 Toen ik net klaar was met het planten en aan het bepalen was hoe het netje er overheen moest, kwam de oude buurman langs, die heeft een garage naast de tuin en dus uitzicht op de tuin. Zei hij dat de grond vervuilt was. Ik hielt me stil, en zei niks maar ik dacht stieken: oh my god, heb ik net allemaal zaadjes geplant...
Dus daar zat ik even mooi mee in mijn maag, Peter wist het ook niet. Ik had zoiets: had ik t maar nooit gehoord, nu durf ik ze niet meer te eten. Peter zou het navragen aan zijn huisbaas. En nu er maar niet meer aan denken.

's nachts begon het toch hard te regenen, ik was wel een beetje bang voor mijn net geplante plantjes. Ik zat nog steeds een beetje met mijn maag of ze wel al buiten konden staan, het was nog niet ijsheiligen geweest en voor courgette stond zelfs pas in juni buiten planten. En de rest uit de wind in de zon. Alleen dat laatste werkt wel een beetje, want de tuin is lang zat dus kan je het ook als een tuin op het zuiden zien. Na een paar uur zoekwerk op internet, was ik er uit, dat ze inderdaad wel in de volle grond konden staan, maar ik had er liever iets overheen zodat het een kas idee kreeg.
Dus ik opzoek naar een oplossing. In de schuur van Peter vond ik een stevig doorzichtig zeil. Dat was de oplossing! Die ging ik er overheen spannen. En zo was het goed! Zie hier het resultaat.

De plantjes hadden de regenbui min of meer overleefd.